Korporatyzm nauczycielski

Pytania o to, jak tworzą się elity polityczne w samorządach, jaka jest do nich droga rekrutacji z jakich środowisk zawodowych i społecznych rekrutują się samorządowcy przywiodło mnie do wstępnego wniosku, na podstawie Chojnic, że w kwestii dystrybucji władzy mamy do czynienia ze zjawiskiem korporatyzmu nauczycielskiego. 

Niestety korporatyzm jest zaprzeczeniem pluralizmu, czyli nieskrępowanej, wolnościowej działalności społecznej i politycznej osób wywodzących się z różnych środowisk. 

Na przykładzie Rady Miejskiej w Chojnicach i władz Chojnic, można wskazać, że największą reprezentację we władzy miejskiej mają nauczyciele. 

Nauczycielami byli, burmistrzowie: Arseniusz Finster i Edward Pietrzyk.

Wśród radnych miejskich, nauczycielami byli lub są: Mariusz Brunka, Kazimierz Jaruszewski, Bogdan Kuffel, Marzenna Osowicka, Marek Szank, Leszek Pepliński. 28,6% składu Rady Miejskiej w Chojnicach to nauczyciele! We władzach miasta natomiast, jest to właściwie 100%. Jak ma się do tego informacja o 7,7% ogółu zatrudnionych w edukacji spośród wszystkich zatrudnionych w  polskiej gospodarce narodowej?

Jest to oczywista nadreprezentacja, wynika pewnie z tego, że nauczycielowi, społeczeństwo bierne i nie uczestniczące przypisuje, jakieś szczególne atrybuty wiedzy i umiejętności potrzebnych do "rządzenia". Skoro "rządzą" w szkołach, dlaczego nie mają rządzić w samorządach? 

Nie powinni. Sama perspektywa wieloletniego dydaktyka jest wybitnie "korporacyjna". Nauczyciel ma zwykle nawyki: 

- braku akceptacji dla różnicy zdań;

- wymagania posłuszeństwa;

- braku umiejętności konfrontacji spostrzeżeń i punktów widzenia;

- wrażenie "nieomylności";

- przypisywanie sobie prawa do "nauczania" poza szkołą;

- reprodukcji postaw i zachowań cementujących zastaną strukturę społeczną (z gruntu brak akceptacji ruchliwości społecznej, społecznego awansu);

- odbierania krytyki ad personam, brak umiejętności prowadzenia sporów;

- posługowanie się systemem "kar i nagród" wobec swych oponentów i współpracowników;

- zawyżona ocena swoich działań;

- niechęć do poddawania się ocenie wobec innych;

- brak zrozumienia wyzwań świata głęboko pragmatycznego;

- rozplotkowania i myślenia kategoriami stereotypu;

- niechęć do osiągania mierzalnych efektów.

Wyjątki zdarzają się w każdym gatunku w naszym ekosystemie. Jednak, nadreprezentacja nauczycielska w samorządach jest zajwiskiem szkodliwym dla utrwalania się demokracji i rozwoju otwartego społeczeństwa obywatelskiego. W tej kwestii, to nie nauczyciele muszą się zachować inaczej, bowiem oni czerpią "z renty społecznej", ale to inne grupy społeczne i zawodowe powinny się bardziej uaktywnić, aby zmienić niekorzystny dla nich i dla społeczeństwa skład u władz. 

Nauczyciele do szkół, obywatele do władzy! :)